Prolog:Nieoczekiwane spotkanie pięknych oczu.

W autobusie panowała wyśmienita atmosfera . Chłopaki z Winiarem na czele głośno śpiewali jedną z swoich ulubionych "Mówię Ci hello ". Stephan wraz z swoim starszym kolegą i sztabem szkoleniowym ze śmiechem przyglądali się temu co się działo . Francuz jeździł w końcu na mecze Skry, ale nigdy wcześniej nie widział tak szalejących chłopaków . Nawet Wlazły, który nigdy nie udzielał się wokalnie w busie Bełchatowa, teraz siedział obok kapitana polskiej reprezentacji siatkarzy i równie głośno jak on wykrzykiwał znany tekst . Ignaczak korzystając z tej okazji szybko znalazł w swoim plecaku kamerę i włączył nagrywanie .

-Witamy w naszym autobusie ! I oto państwo widzą co się dzieje . Jesteśmy w wyśmienitych nastrojach . -uśmiechnął się szeroko do kamery.

Po chwili wcisnął pauzę i szybkim krokiem ruszył w kierunku fotela Michała . Gdy dotarł na miejsce , ponownie wcisnął play i skierował kamerę na twarz Winiarskiego . Ten tylko spojrzał na niego błagalnie, a operator kamery uśmiechnął się łobuzersko .

-No to kilka słów od naszego kapitana kochani .

-Co tu dużo mówić ?! Jest Krzysiek ,to jest  i impreza ! -wykrzyknął do kamery, ukazując rządek śnieżno białych zębów .

-A może za prezentujesz nam z Szamponem swoje wokalne umiejętności co? Chyba fankom nie odmówisz prawda?-Krzysiek puścił mu oczko .

Winiar uśmiechnął się tylko pod nosem, objął Wlazłego ramieniem , a po chwili obaj kołysali się w prawą stronę , śpiewając głośno . Wszyscy natychmiast zwrócili się w ich kierunku, wybuchając śmiechem . 

-Co jak co, ale kapitana to mamy udanego i zdolnego ! -wykrzyknął ze śmiechem Kurek .

Na te słowa wszyscy wybuchli nie kontrolowanym śmiechem . Krzysiek wyłączył nagrywanie i zajął miejsce obok Michała Kubiaka . Dziku przywitał go sławnym środkowym palcem, a Ignaczak uniósł tylko dłonie na znak bezbronności . Kubiak roześmiał się pod nosem , a już po chwili opowiadał swojemu przyjacielowi kawał . Zbliżał się koniec drogi do Wrocławia . Gdy autobus się zatrzymał chłopaki, szybko zerwali się z miejsc, przepychając przy wejściu . Michał z uśmiechem ruszył w kierunku wejścia do hotelu, nie słysząc słów Stephana . Po chwili jednak szkoleniowiec dogonił go i wręczył grafik na najbliższe dni . W tym tygodniu czekały ich trzy ważne spotkania . Gdy wszyscy byli już obecni w holu Antiga porozdawał klucze do pokoi oraz poinformował kto z kim jest . Winiar jak to miał w zwyczaju za współlokatora miał Mariusza . Wraz ze swoimi walizkami i przyjacielem ruszył w kierunku windy. Niestety, ta nie chciała ich zawieźć na górę . Spojrzeli po sobie i udali się schodami na 3 piętro . Po kilka dziesięciu minutach dotarli wreszcie do pokoju numer 315 . Misiek przekręcił kluczyk w drzwiach i szybko przekroczył próg pokoju, a następnie opadł na jedno z łóżek .Wlazły tymczasem wyjął z walizki ubrania na przebranie i z  uśmiechem pod nosem udał się w kierunku łazienki, by się odświeżyć . Winiarski przymknął powieki i odpłynął do krainy Morfeusza . Przespał się zaledwie 30 minut, gdyż jego przyjaciel z szerokim uśmiechem oznajmił, że trzeba zapoznać się z Wrocławiem . Brunet już bardzo dobrze wiedział co miał na myśli . Kapitan reprezentacji szybko wyjął z walizki koszulę i luźne jeansy, a następnie zniknął za drzwiami toalety . Po 5 minutach odświeżony i przebrany wrócił do pokoju, by zademonstrować się swojemu przyjacielowi .

-Znowu jak za dawnych czasów co nie Misiek ? -poklepał go po plecach .

-No a jak . To co idziemy ? Jaki klub wybrałeś ?

Mariusz nic nie od powiedział , a jedynie pociągnął ze sobą przyjaciela i zamknął za nimi drzwi na kluczyk . Oboje z szerokimi uśmiechami opuścili hotel i weszli do dużego klubu, znajdującego się niedaleko ich zakwaterownia .  Od razu dostrzeli barek przy rogu,ale dobrze wiedzieli, że nie mogą pić przed tak ważnym spotkaniem . Bardziej za interesowały ich dziewczyny, które wywijały swoimi krągłościami na parkiecie . Michał szturchnął Wlazłego w bok, a ten tylko roześmiał się .

Oboje mieli żony i oboje je kochali . Tym bardziej , że mieli już dzieci . Brunet zaciekawiony zajął miejsce obok tłumu ludzi, a już po chwili zrozumiał czym się tak zachwycali . Na niedużej scenie występowała właśnie młoda dziewczyny z oszałamiająco niezwykłym głosem . Michała natychmiast porwały jej rytmy i wraz z Mariuszem zaczął wygłupiać się na parkiecie . Po chwili jednak poprosił przypadkową , stojącą obok niego blondynkę . Wirował z nią po parkiecie uśmiechając się pod nosem . Tak dawno nie tańczył . Jak zauważył dziewczyna nie dostrzegła kim jest i ze słodkim uśmiechem owinęła ręce na jego szyi kołysząc się z nim . Musiała przyznać, że jak na swój wiek, którego nie znała tańczył bardzo dobrze . Gdy piosenka się skończyła, udał się na poszukiwania przyjaciela . Przedzierając się przez tłumy ludzi,niechcący wpadł na jakąś dziewczynę . Natychmiast zatrzymał się i pochylił nad brunetką .Dziewczyna skorzystała z jego pomocy i pociągnęła go za dłoń . Następnie po woli podniosła się i usiadła na podłodze , łapiąc się za głowę . Michał spojrzał na nią niepokojąco, a następnie zapytał :

-Nic ci nie jest ?

-Nie. Przepraszam nie zauważyłam cię . Nieco boli mnie głowa, ale to z tego uderzenia . -spojrzała na jego twarz .

W tej chwili ich oczy się spojrzały . Jej brązowe tęczówki przypominały barwę czekolady . Siedzieli tak nieświadomi co się dzieję wokół ich, wpatrując się w swoje oczy . Michał zaczął jej się przyglądać z zaciekawieniem . Miała na sobie czarną bokserkę i krótką spódniczkę, która nieźle podkreślała jej zgrabne,długie nogi . Po chwili jednak ocknął się i wstał. Podał rękę poszkodowanej przez niego dziewczynie, a ta chętnie przystała na jego pomoc .

-Co powiesz na drinka na przeprosiny ?-zapytał nieśmiało, przeczesując swoje włosy . 

-Chętnie . -odpowiedziała mu z delikatnym uśmiechem . 

Po chwili szli już w kierunku barku . Siatkarz zajął miejsce tuż przy ladzie . Gdy kelner się pojawił zamówił obiecany drink dziewczynie , a po chwili zastanowienia i sobie . Jeden nie powinien mu chyba zaszkodzić . Rozmawiając , upijali swoje napoje. Musiała przyznać, że Misiek był wyjątkowo zabawny . Niestety, jednak przyszedł czas pożegnania . Mariusz pojawił się obok przyjaciela kilka minut , później dostrzegając opróżnioną  już przez niego szklankę. Spojrzał na niego pytająco, a on tylko wzruszył ramionami . Po chwili oboje zmierzali już w kierunku wyjścia z klubu .

***
Tak jak mówiłam prolog już wam dodałam :) Mam nadzieję, że was zaciekawił i spodobał wam się :)  Ja ogólnie jestem z niego zadowolona . Wyszedł mi nieźle . Zapraszam do wyrażenia swojej opinii w komentarzu i dodania blog do obserwowanych ;)  Miłego dnia kochani ! :*
Tych , którzy  lubią skoki zapraszam na Zawsze nie istnieje , historie o polskich skoczkach i dziewczynie skrzywdzonej przez los .